یک مطالعه نشان داد که قرار دادن موش های مبتلا به دیابت در رژیم غذایی حاوی 6 درصد روغن کنجد خارجی به مدت 42 روز، در مقایسه با موش‌هایی که از این روغن تغذیه نشده بودند، باعث کاهش قابل توجه قند خون شد.
روغن کنجد حتی ممکن است در تنظیم طولانی مدت قند خون نقش داشته باشد.
مطالعه ای روی 46 بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد که مصرف روغن کنجد به مدت 90 روز به طور قابل توجهی قند خون ناشتا و هموگلوبین A1c (HbA1c) را در مقایسه با گروه دارونما کاهش می دهد. سطح HbA1c نشانگر کنترل طولانی مدت قند خون است.
مصرف روغن کنجد ممکن است به تنظیم سطح قند خون کمک کند، به خصوص برای افراد مبتلا به دیابت.
استئوآرتریت تقریباً 15 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد و یکی از علل شایع درد مفاصل است.
چندین مطالعه روی جوندگان، روغن کنجد را با بهبود آرتریت مرتبط دانسته اند.
در یک مطالعه 28 روزه، محققان این روغن را با دوزهای روزانه 0.5 میلی لیتر به ازای هر پوند (1 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم) وزن بدن به موش ها دادند.
موش‌ها نشانگرهای استرس اکسیداتیو و علائم آرتریت مانند درد مفاصل را کاهش دادند.
اگرچه مطالعات حیوانی نشان داده است که روغن کنجد ممکن است آرتریت را تسکین دهد، تحقیقات در مورد انسان مورد نیاز است.
روغن کنجد ممکن است علائم آرتریت را بهبود بخشد، اما تحقیقات در این زمان محدود به مطالعات حیوانی است.
در حالی که روغن کنجد را می توان برای مزایای سلامتی مصرف کرد، همچنین ممکن است به صورت موضعی برای زخم ها و سوختگی ها استفاده شود.
ازن یک گاز طبیعی است که می توان از آن برای پزشکی استفاده کرد. استفاده بالینی آن به سال 1914 برمی گردد، زمانی که از آن برای درمان عفونت ها در طول جنگ جهانی اول استفاده می شد.
روغن هایی با ازن اضافه شده به آنها که به عنوان روغن های ازن دار شناخته می شوند به صورت موضعی برای درمان بیماری های پوستی مختلف استفاده می شوند.
