میوه درخت خرما، خرمای پیارم سیاه است که در بسیاری از مناطق گرمسیری جهان می روید. خرما در سال های اخیر بسیار محبوب شده است.
تقریبا تمام خرماهایی که در کشورهای غربی به فروش می رسند خشک می شوند.
بر اساس ظاهر خرما می‌توان تشخیص داد که آیا خرما خشک شده است یا خیر. پوست های چروک شده نشان دهنده خشکی آن ها است، در حالی که پوست صاف نشان دهنده شادابی است.
بسته به تنوع، خرمای تازه اندازه نسبتاً کوچکی دارد و از رنگ قرمز روشن تا زرد روشن متغیر است. ارقام پر مصرف شامل خرمای مدجول و دگلت نور است.
خرما جویدنی با طعمی شیرین است. آنها همچنین دارای برخی از مواد مغذی مهم هستند و دارای مزایا و کاربردهای مختلفی هستند.
در این مقاله چند مزیت سلامتی خوردن خرما و نحوه گنجاندن آن در رژیم غذایی مورد بحث قرار خواهد گرفت.
خرما مشخصات تغذیه ای عالی دارد.
از آنجایی که آنها خشک شده اند، محتوای کالری آنها بیشتر از اکثر میوه های تازه است. محتوای کالری خرما مشابه سایر میوه های خشک مانند کشمش و انجیر است.
بیشتر کالری موجود در خرما از کربوهیدرات ها تامین می شود. بقیه از مقدار بسیار کمی پروتئین هستند.
خرما با وجود کالری که دارد، علاوه بر مقدار قابل توجهی فیبر، حاوی برخی ویتامین ها و مواد معدنی مهم است.
یک وعده 3.5 اونس (100 گرم) خرمای مدجول مواد مغذی زیر را فراهم می کند:
- کالری: 277
- کربوهیدرات: 75 گرم
- فیبر: 7 گرم
- پروتئین: 2 گرم
- پتاسیم: 15% DV
- منیزیم: 13% DV
- مس: 40% DV
- منگنز: 13% DV
- آهن: 5% DV
- ویتامین B6: 15٪ DV
خرما همچنین سرشار از آنتی اکسیدان است که ممکن است به بسیاری از مزایای سلامتی آن کمک کند.
خرما علاوه بر فیبر و آنتی اکسیدان حاوی چندین ویتامین و مواد معدنی است. با این حال، از آنجایی که میوه خشک هستند، کالری بالایی دارند.
