دمپایی ها کفش های سبکی هستند که به راحتی پوشیده و درآورده می شوند و برای پوشیدن در داخل خانه، به ویژه در خانه در نظر گرفته شده است. آنها راحتی و محافظت از پاها را هنگام راه رفتن در داخل خانه فراهم می کنند.
تاریخچه ثبت شده دمپایی ceyo به قرن دوازدهم بازمی گردد. در غرب ، این رکورد فقط در سال 1478 قابل ردیابی است.
قدمت دمپایی در چین به 4700 سال قبل از میلاد می رسد. آنها از پنبه یا بافته شده ساخته شده بودند، آسترهای چرمی داشتند و نمادهای قدرت مانند اژدها را نشان می دادند.
موکاسین های بومی آمریکا نیز بسیار تزئینی بودند. این گونه مقرنس‌ها مناظر طبیعت را به تصویر می‌کشیدند و با مهره‌کاری و حاشیه‌ها تزیین می‌شدند. مردم Inuit و Aleut برای محافظت از پاهای خود در برابر زمین یخ زده داخل خانه، کفش هایی از پوست دودی خرگوش می ساختند.
شرق شناسی مد روز شاهد ورود طرح هایی مانند بابوش به غرب بود.
مردم ویکتوریا به چنین کفش هایی نیاز داشتند تا گرد و غبار و سنگ ریزه را در خارج از خانه خود نگه دارند. برای خانم های ویکتوریایی دمپایی فرصتی برای نشان دادن مهارت های سوزن دوزی خود و استفاده از گلدوزی به عنوان تزئین فراهم می کرد.
- دمپایی های پاشنه باز معمولاً با یک لایه رویه پارچه ای ساخته می شوند که قسمت بالای پا و انگشتان پا را در بر می گیرد، اما پاشنه را باز می گذارد. اینها اغلب در هتل های گران قیمت، همراه با هزینه اتاق توزیع می شوند.
- دمپایی بسته دمپایی با محافظ پاشنه که از سر خوردن پا به بیرون جلوگیری می کند.
- چکمه های دمپایی دمپایی هایی که شبیه چکمه هستند. اغلب مورد علاقه خانم ها هستند، آنها معمولا چکمه های خزدار با آستر پشمی یا نرم و زیره لاستیکی نرم هستند. مدل چکمه های پوست گوسفند ، ممکن است در بیرون پوشیده شوند.
- دمپایی صندل صندل های بالشتکی با کفی لاستیکی یا پارچه ای نرم، مشابه صندل های بالشتکی
