سنگ مرمریت جندق که قابل خوردن به عنوان شکلات است

یکی از ماده هایی که در معماری پرستیژ و طراحی داخلی استفاده می شود سنگ مرمریت جندق است.

پله‌ ها و بالابر های ساخته شده از سنگ مرمر برش‌کاری شده و کاشی‌های کف ساخته شده از مرمر را در رنگ‌های مختلف نشان می‌دهد.

بنای یادبود واشنگتن بین سال‌های 1848 و 1884 از سنگ مرمر ساخته شد. کارهای اولیه بر روی این سازه با استفاده از سنگ مرمر معدنی واقع در نزدیکی تگزاس، مریلند انجام شد.

این پروژه پس از آن به دلیل کمبود بودجه نزدیک به 30 سال به تعویق افتاد. هنگامی که ساخت و ساز در سال 1876 از سر گرفته شد، سنگ مشابهی از معدن تگزاس در دسترس نبود، بنابراین از سنگ معدن شفیلد در نزدیکی شفیلد، ماساچوست استفاده شد.

معدن شفیلد در تحویل به موقع سنگ مشکل داشت و در سال 1880 قرارداد آنها لغو شد. سپس یک قرارداد جدید به معدن کوکیزویل در نزدیکی بالتیمور، مریلند بسته شد که سنگ مرمر دولومیتی کمی تیره‌تر را تهیه کرد.

این منابع سنگی مختلف را می توان در بنای تاریخی همانطور که در عکس بالا نشان داده شده است مشاهده کرد.

بنای یادبود لینکلن بین سال های 1914 تا 1922 ساخته شد. بسیاری از سنگ های مختلف در این بنای یادبود استفاده شد.

دیوارهای تراس و پله های پایینی از گرانیت ماساچوست ساخته شده بودند. پله های بالایی، ستون ها و نمای بیرونی با استفاده از سنگ مرمر کلرادو ساخته شده اند.

دیوارهای داخلی از سنگ آهک ایندیانا (که توسط بسیاری از معماران “مرمر ایندیانا” نامیده می شود) است.

کف با استفاده از سنگ مرمر صورتی از تنسی ساخته شده است و مجسمه لینکلن از یک سنگ مرمر سفید بسیار درخشان از جورجیا ساخته شده است.

هر نوع سنگ با توجه به خواص خود و تلاش برای استفاده از سنگ از بسیاری از نقاط ایالات متحده انتخاب شد.

سنگ مرمر با رنگ استثنایی سفید گاهی اوقات برای تولید محصولی به نام “whiting” استفاده می شود، پودر سفیدی که به عنوان رنگدانه، روشن کننده و پرکننده در رنگ، کاغذ و سایر محصولات استفاده می شود.