سیم برق معمولاً از مس یا آلومینیوم ساخته می شود و این مواد رسانا به عنوان سیم هایی از جمله سیم و کابل آسیا عایق بندی می شوند که برق را به قسمت های مختلف خانه شما می آورند.
وقتی در حال نصب سیم کشی جدید هستید، انتخاب سیم یا کابل مناسب نیمی از کار است.
از سوی دیگر، هنگام بررسی سیم‌کشی قدیمی در خانه، شناسایی نوع سیم می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد مداری که سیم‌کشی به آن تعلق دارد به شما بگوید.
(به عنوان مثال، اگر یک جعبه اتصال را باز کنید و باید تعیین کنید که کدام سیم‌ها کجا می‌روند).
سیم کشی برای خانه های مدرن کاملاً استاندارد است و اکثر خانه هایی که پس از اواسط دهه 1960 ساخته شده اند، سیم کشی های مشابهی دارند.
هر تاسیسات الکتریکی جدید نیاز به سیم کشی جدیدی دارد که با قوانین ساختمان محلی مطابقت داشته باشد.
در زیر انواع سیم های برق خانگی را بیاموزید تا گزینه مناسب برای انجام دقیق و ایمن پروژه های برق را انتخاب کنید.
این به درک چند اصطلاح اساسی که برای توصیف سیم کشی استفاده می شود کمک می کند. سیم برق نوعی رسانا است که ماده ای است که الکتریسیته را هدایت می کند.
در مورد سیم کشی خانگی، خود هادی معمولاً مسی یا آلومینیومی (یا آلومینیومی با روکش مسی) است و یا یک هادی فلزی جامد یا سیم رشته ای است.
بیشتر سیم‌ها در خانه عایق هستند، به این معنی که در یک پوشش پلاستیکی نارسانا پیچیده شده‌اند.
یکی از استثناهای قابل توجه سیم های زمین است که معمولاً مس جامد هستند و یا با روکش سبز عایق شده اند یا بدون عایق (لخت).
بسیاری از سیم های بزرگتر در خانه شما دارای ولتاژ مدار 120 تا 240 ولتی هستند که اغلب به عنوان ولتاژ خط نامیده می شود و لمس آنها می تواند بسیار خطرناک باشد.
همچنین چندین سیم در خانه شما وجود دارد که مقدار بسیار کمتری جریان “ولتاژ پایین” را حمل می کنند.
اینها خطر کمتری دارند و در برخی از آنها، ولتاژ حمل شده آنقدر کم است که عملاً هیچ شانسی برای ضربه وجود ندارد.
