فولاد ضد زنگ.
نقاط قوت – فولاد ضد زنگ آلیاژی از آهن، نیکل، کروم و کربن است.
بسیار بادوام است و تمیز کردن آن بسیار آسان است.
عیوب – از آنجایی که فولاد رسانای خوبی برای گرما نیست، اگر آب در طول پخت و پز تمام شود، غذا به راحتی به ته آن می چسبد.
به همین دلیل است که در تابه های با بهترین کیفیت، کف فولادی با دیسک های مسی یا آلومینیومی یکپارچه می شود.
بنابراین، قابلمه چدن تفال با کف مخصوص برای آماده سازی های مرطوبی که نیاز به پخت آهسته و طولانی دارند، مانند موارد مورد نیاز برای غلات و حبوبات، مناسب هستند.
با این حال، گلدان های فولادی ضد زنگ می توانند تحت تأثیر نمک “درشت” قرار گیرند که قبل از ذوب شدن، در کف آن می نشیند و با فلز واکنش نشان می دهد.
WHO (سازمان بهداشت جهانی) تعیین کرده است که حد تحمل نیکل نباید از 0.0007 میلی گرم در روز تجاوز کند.
در واقع، همچنین با در نظر گرفتن غذاهایی که حاوی این فلز هستند (مارچوبه، شاه ماهی، کلم، آبجو، مارگارین، کاکائو، هویج، پیاز، لوبیا، قارچ، اسفناج، گوجه فرنگی، آرد سبوس دار.) میزان مصرف روزانه 0.4 میلی گرم، 500 میلی گرم است.
بار بیشتر! بنابراین کسانی که از آلرژی به نیکل رنج می‌برند، باید تابه‌های فولادی بدون نیکل مخصوص را انتخاب کنند (که دارای علامت 18/c هستند).
به همین دلایل، نمک را فقط باید زمانی اضافه کرد که آب در حال جوشیدن است و هم بزنید تا حل شود.
از ظروف استیل برای نگهداری غذاهای پخته شده استفاده نکنید.
نقاط قوت – ظروف عالی برای پخت و پز در فر (اما نه روی حرارت مستقیم) هستند و تمیز کردن آنها بسیار آسان است.
آنها موادی هستند که توسط غذاهای اسیدی مورد حمله قرار نمی گیرند و همچنین برای نگهداری غذاهای پخته شده در یخچال عالی هستند.
ایرادات – آنها هیچ عیب و نقصی ندارند، شاید صرفه جویی در هزینه.
مزایا – قابلمه های مسی حرارت را به طور یکنواخت پخش می کنند و امکان پخت عالی را فراهم می کنند.
عیوب – با این حال، هنگامی که آنها از داخل فولاد پوشیده نشده باشند، تماس با غذاهای اسیدی باعث اکسیده شدن مس و جدا شدن ذرات فلز می شود.
خطر مسمومیت با مس بسیار دور است، اما با این وجود مراقب باشید. تابه های مسی نباید برای نگهداری مواد غذایی استفاده شوند.
