چای سفید چایی است که از جوانه های رشد جدید و برگ های جوان گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می شود.
برگ‌های چای سفید خارجی تقریباً بلافاصله پس از برداشت (گاهی حتی قبل از خروج از مزرعه) بخار پز و خشک می‌شوند یا برای غیرفعال کردن اکسیداسیون سرخ می‌شوند و سپس خشک می‌شوند.
در حال حاضر هیچ تعریف پذیرفته شده ای از چای سفید وجود ندارد و توافق بین المللی بسیار کمی وجود دارد.
برخی از منابع از این اصطلاح برای اشاره به چای استفاده می کنند که صرفاً بدون فرآوری اضافی خشک می شود.
شامل جوانه های چای و برگ های بسیار جوان است که قبل از خشک شدن بخار پز یا پخته شده اند.
با این حال، اکثر تعاریف موافق هستند که چای سفید نورد یا اکسید نمی شود و در نتیجه طعمی “سبک تر” نسبت به چای سبز یا سیاه سنتی دارد.
موقعیت چینی: چای سفید با زیر گونه هایی که از (Camellia sinensis var. khenghe baihao) و Camellia sinensis var تولید می شود، تعریف می شود. fudin bai hao) فقط در استان فوجیان و با حداقل پردازش طبق دستورالعمل‌های سنتی یافت می‌شود.
چای سفید یک محصول فصلی (بهاره) با فواید خاص حسی و سلامتی است.
سایر کشورهای تولید کننده چای سفید را با چیدن استاندارد تعریف می کنند، یعنی فقط جوانه یا اولین برگ هایی که با حداقل پردازش کنده و خشک می شوند.
به این ترتیب کرک‌های سفید و ظریف برگ دست نخورده باقی می‌مانند و ظاهر «چای سفید» پیدا می‌کنند.
لازم به ذکر است که اگر این تعریف به طور کلی پذیرفته شود، انواع چای سفید سنتی چینی مانند Pai Mu Tan (گل صد تومانی سفید) را حذف می کند.
بنابراین چند مسئله وجود دارد: اولاً ظاهر (مشروبات چای سفید به رنگ زرد کم رنگ است و طعم ملایم در فنجان دارد) و ثانیاً ساخت (حداقل پردازش، فقط خشک کردن، بدون “تخمیر”).
ادعاهای سلامتی در حال انجام است، مانند:
(الف) چای سفید کافئین کمتری نسبت به چای سبز دارد،
(ب) چای سفید دارای آنتی اکسیدان بسیار بیشتری است، به ویژه. کاتچین نسبت به چای سبز و
(ج) چای سفید در مقایسه با چای سبز اثر ضد جهش زایی بالاتری دارد.
با این حال، از داده های ترکیبی موجود می توان بیان کرد که دو ادعای اول کاملاً مزخرف هستند 1 (جدول 1 را در زیر ببینید).
در حال حاضر بازاریابی و علاقه عمومی زیادی برای چای سفید وجود دارد.
از آنجایی که تقاضا زیاد است اما عرضه کم است، گاهی اوقات گمان می رود که در حال حاضر بیشتر از چای سفید به فروش می رسد!
