بیش از 20 سال پیش، کابل های کواکسیال که از سیم و کابل نورافشان می باشند، عمدتاً برای اتصال ماهواره‌های خانگی و شبکه‌های کابلی محلی به خانه استفاده می‌شد تا از تلویزیون در کنار خانواده لذت ببرید.
در آن زمان، دسترسی به اینترنت تنها با مودم شماره گیری از طریق شبکه تلفن محلی در دسترس بود.
هنگامی که اینترنت کابلی برای اولین بار معرفی شد، کابل های کواکسیال به سرعت برای بسیاری از خانه های مسکونی به یک ضرورت تبدیل شد.
در حال حاضر، کابل های کواکسیال هنوز برای اتصال مودم ها و روترهای خانگی به سیستم کابل ورودی استفاده می شود.
آنها همچنین برای اتصالات ماهواره ای خانگی مفید هستند و به دلیل کانکتور کاملا دایره ای با سیم نازکی که از مرکز کابل بیرون زده است، تشخیص آنها بسیار آسان است.
اطمینان حاصل کنید که خانه دسترسی سریع به اینترنت، اتصال ماهواره ای قابل اعتماد، و انتقال تلویزیون کابلی ثابت با کابل کواکسیال دارد.
کابل های فیبر نوری به یک کانکتور یا پورت خاص مانند کابل های USB یا HDMI محدود نمی شوند. این سبک از کابل، طراحی سنتی انتقال کابل را با انتقال مبتنی بر نور جایگزین می کند.
این کابل‌ها به‌جای تکیه بر پالس‌های الکتریکی، می‌توانند صدها فیبر نوری را در خود داشته باشند که داده‌ها را با پالس‌های سریع نور ارسال می‌کنند.
همانطور که اکثر مردم می دانند، نور سریعتر از هر نوع انرژی دیگری حرکت می کند، بنابراین سرعت انتقال کابل فیبر نوری به طور قابل توجهی بالاتر از کابل مسی استاندارد است.
با این حال، کابل های فیبر نوری از نظر انعطاف پذیری محدود هستند و این کابل ها نسبتا جدید هستند، بنابراین در حال حاضر به طور گسترده در محیط های مسکونی استفاده نمی شوند.
با این حال، بسیاری از ارائه دهندگان اینترنت شروع به جایگزینی کابل های مسی قدیمی با کابل های فیبر نوری کرده اند تا پتانسیل شبکه خود را افزایش دهند.
