نقوش فرش ایرانی:
آذری خرچنگ: این نقش برگرفته از نقش خرچنگ (خرچنگ) است و اغلب در گلیم و سایر طرح های هندسی به کار می رود.
بوته: شبح گلابی شکل عموماً در زمینه ترکیب بندی با تکرار کامل استفاده می شود.
فرش ماشینی شش متری هزار شانه می توانند هندسی، منحنی و از ساده تا پیچیده باشند.
این همان جایی است که الگوی پیزلی از آنجا می آید.
اسلیمی: تزئینات گلی متشکل از شاخه ها، شاخه ها، برگ ها یا جوانه های در هم تنیده تاک.
آنها در الگوهای منحنی یا هندسی بافته می شوند.
هدف: نقشی به شکل هشت ضلعی که بیشتر بر روی قالی های ترکمن و بر روی قالی های گرگان و خال محمدی دیده می شود.
گل حنایی: نقش گل حنا را معمولاً در قالیچه های فراهان و جوشقان به صورت کامل یا مدالی پیدا می کنیم.
هراتی: گلی در داخل الماس، با برگ های منحنی در خارج از الماس که به موازات دو طرف آن قرار دارند.
برگها گاهی شبیه ماهی هستند.
مینا خانی: نقشی که در بسیاری از قالی‌های ایرانی استفاده می‌شود.
این الگو از گل های مروارید تکراری تشکیل شده است که با الماس ها (اغلب خمیده) یا خطوط دایره ای پیوند خورده اند.
نقش بر روی قالی های فراهان، بیار، ورامین، قره باغ و بلوچی دیده می شود.
آویز: امتداد کوچکی از گل که معمولاً در بالا یا پایین مدال در طرح مدالیون یافت می شود.
گل رز: طرح گل رز آرایش دایره‌ای از نقوش است که از مدالیون مرکزی بیرون می‌آید و شبیه گلبرگ‌های گل رز است.
می توان آن را با وجود اینکه معمولاً در معرض میدان قرار می گیرد در لبه ها بافته می شود و می تواند به دو شکل طبیعی و هندسی باشد.
طرح گلاب بیشتر در قالی های نایین دیده می شود.
شاه عباسی: این نام به گروهی از نخل‌ها می‌گویند که در طرح‌های کامل و مدالیون و همچنین رینگ یافت می‌شوند.
نقوش شاه عباسی از جمله در قالی های کاشان، اصفهان، مشهد و نایین به کرات دیده می شود.
اما شاید در قالی های تبریز بیشتر دیده شود.
